Wacht even voordat u mijn website bekijkt, want er verschijnen eerst een aantal van mijn schilderijen, met daarbij een eigen gedicht over het thema Troost:
De blauwe irissen huilen, tranen van verdriet Ze laten ze stromen In heldere druppels Laten hun tranen de vrije loop. Of is het de dauw? Van het vroege ochtendgloren Een nieuwe dag breekt aan een dag van troost en hoop.
Zo ook de poppies in het veld Symbool voor gesneuvelde soldaten Hun bloedrode blaadjes waaien en zaaien hun liefde Over de verre velden troostend naar de thuisgebleven huilende moeders en kinderen.
De rozen op de schilderijen Hun tere troostende zieltjes lachen u toch maar mooi toe Beschermd door de onzichtbare doornen U verder lijden besparend.
Troost en trots Hoe dicht ligt dit bij elkaar? De pauwen hebben de borst vooruit, trots kijken ze elkaar aan. Alsof ze elkaar hebben getroost, trots op het verdriet, samen doorstaan, op naar een eeuwig leven samen.